Kees van de Sande
bouzouki – zang – mandoline

Muziek kwam in mijn leven toen ik zes was en een deuntje uit een mondharmonica wist te ‘toveren’. Daarna raakte ik in de ban van de gitaar, waar ik met mijn 12de mee begon.
Jarenlang speelde ik alleen thuis voor en met mijn kinderen. Ook experimenteerde ik met andere instrumenten. Zo’n 30 jaar geleden ben ik begonnen met het spelen van volksmuziek voor volksdansen. Sindsdien heb ik gespeeld in verschillende volksmuziek-formaties.

De Ierse muziek en de bouzouki heb ik nader leren kennen tijdens een workshop in de Glind. Alhoewel veel instrumenten me nog steeds interesseren, blijf ik trouw aan de snaren. Na mandoline, (DADGAD-) gitaar, cister en bouzouki, is de luit de jongste uitdaging.

Niets is fijner dan samen muziek maken. Met Cairn O’ Mhor, Seanma, op sessies, in huiskamers en met vrienden. Ik zing graag (mee), maar het aantrekkelijkst blijft mijn ‘zouk’! Ik laat me graag inspireren door Alec Finn, Donal Lunny, Daithi Sproule, William Coulter, Roger Landes, John Doyle en vele andere, die mij steeds weer er toe aanzetten om meer uit mijn instrument te halen. Soms door minder te doen…

Kees Schoone
accordeon

Ik speel heel mijn leven al accordeon (pianoklavier), maar heb pas, in Ierland op vakantie in 1980, de Ierse traditionele muziek ontdekt en daarmee ook de muziek van befaamde trad accordeonisten als Joe Burke, Mairtin O’Connor, Jacky Daly en Joe Cooley. Ik was meteen verkocht en ging mij de jaren erop richten op Ierse folk. Het is nog steeds mijn favoriete muziek.

Hoewel ik veel jazz, rock ’n roll en blues heb gespeeld met veel min of meer bekende en vooral veel goede muzikanten, ben ik het meest gelukkig op een toffe Ierse sessie, liefst in Ierland, maar in België en hier en daar in Nederland kunnen ze er ook wat van.

Mijn inspiratiebronnen zijn De Dannan, Planxty, Frankie Gavin, Cathal Hayden, Four Men & a Dog, Mick Hanley, Máirtín O’Connor, Paul Brady, Sharon Shannon, Danu, Dervish, Solas, Altan en Lúnasa.

John van Brakel
gitaar – bodhran

In 1987 ben ik samen met een Ier een band begonnen; “Johnny Jump òp”. Het was mijn eerste ervaring met Ierse muziek. Het repertoire bestond vooral uit liederen en hier en daar een jig of een reel. Sindsdien ben ik “geïnfecteerd” door de Ierse muziek en Ierland..

In 1993 heb ik de band verlaten en ben met enkele anderen een nieuwe groep gestart. Dit werd de basis voor het huidige Cairn o’ Mhor. Ierse muziek spelen op zowel gitaar als bodhran geeft me een goed gevoel maar het allerbelangrijkste blijft; samenspelen als een band en een groep vrienden en samen een prima tijd hebben.

Michiel Kuijs
Fiddle

Wat is er mooier dan een viool? Heel veel violen!

Ik speel viool wanneer het maar kan. Niet alleen op Ierse sessies maar ook in de groepen Steve Bailey XL (een Belgisch-Nederlandse groep die hard aan de weg timmert met West-Europese folk) en in Delierium (Franse volksmuziek).

Mijn eerste ervaringen met Ierse muziek had ik met Ygraine en later met Linnet’s Wings. Het leuke van muziek maken is dat je je zelf kunt blijven ontwikkelen. Muziek is geen wedstrijd, je speelt met elkaar, niet tegen elkaar!

Mijn inspiratie haal ik van violisten als Liz Carroll, Cathal Hayden, Frankie Gavin, Kevin Burke en Eileen Ivers. Ik luister verder graag naar de Ierse muziek van Sharon Shannon, Martin O’Connor, Altan, Solas, Lúnasa, Four Men & a Dog en De Dannan. Maar ook Hudel en Archetype (Frankrijk), Kvarts en The Nordic Fiddlers Bloc (Noorwegen), Fiolministeriet (Denemarken) en Vishtèn (Canada) vind ik geweldig!